نکاتی در مورد رادیوگرافی های پرتابل :

رادیوگرافی های پرتابل

ابتدا لازم به ذکر است رادیوگرافی پرتابل صرفاً برای بیماران اورژانسی و در شرایط خاص از سوی بیمارستان انجام شود.

در تهیه رادیوگرافی پرتابل باید فاصله را کمتر کرد تا شرایط اکسپوژر کمتری لازم باشد. فاصله استاندارد تیوب تا گیرنده تصویر در رادیوگرافی پرتابل 100 سانتی متر یا همان 40 اینچ است. برای بلند کردن بیمار جهت قرار دادن کاست باید حتما مراقب دستگاه های که به بیمار متصل است توجه کنید و بهتر  است از یک نیرو کمک بگیرید . بهترین روش برای جلوگیری از بروز خطر استفاده  از پاراوان سربی است . استفاده از شیلد سربی و دستکش سربی و تیروئید بند و عینک سربی حتی با وجود ایستادن در پشت پاراوان سربی توصیه می شود . در مقاله استانداردھای رادیولوژی اطاق رادیوگرافی می توانید ضوابط و قوانین احداث رادیوگرافی را بررسی کنید .

برای تهیه رادیوگرافی ابتدا باید همه شرایط را مانند گذاشتن کاست، وضعیت دهی به بیمار و تنظیم شرایط اکسپوژر را انجام دهید و سپس به کنار تخت نوزاد بروید بدلیل اینکه البسه به مقدار مورد نیاز موجود نمی باشد باید تمام شرایط را در نظر گرفت تا کمترین ناارامی به نوزاد منتقل شود . به دلیل وجود انتقال آلودگی به نوزاد بهتر است که کاست را در سینی ایکس ری قرار بدهید .

زمان رادیوگرافی ، بیمار عمود برجهت آند-کاتد پوزیشن داده شود، این کار باعث کاهش 10درصدی دز اشعه به بیمار می گردد. جهت دسته اشعه عمود بر سطح گیرنده تصویر باشد.

رادیوگرافی های پرتابل

کالیبراسیون دستگاه به طور منظم انجام می شود و در صورت بروز هر مشکلی مسئول تجهیزات پزشکی باید در اسرع وقت آن را رفع نماید .